Suzy Matthijssen heeft samen met Liselotte Verhoeven onderzoek gedaan naar de werking van EMDR bij auditieve intrusies en auditieve hallucinaties. De vraag was of EMDR op auditief materiaal werkt (in plaats van op een visueel plaatje) en zo ja, of er dan een voordeel is van modaliteits-specifiek belasten. Dit laatste houdt in dat de vorm van belasting in dezelfde modaliteit plaatsvindt als de modaliteit van de intrusie. Auditieve intrusies zouden in dat geval belast worden met auditieve belasting (iets horen) en visuele beelden met visuele belasting (iets bekijken).
Een eerste onderzoek richtte zich op 36 patiënten met PTSS waarbij een auditieve en een visuele intrusie werden opgehaald. De intrusie werd afwisselend belast met oogbewegingen (visuele belasting), een terugteltaak waarbij patienten hardop terugtelden (auditieve belasting) of een controleconditie (staren naar een stip). Direct na de sessie werd het effect op de intrusie gemeten: hoe emotioneel beladen die nog werd ervaren. De conclusie was dat zowel de auditieve intrusie als de visuele intrusie beïnvloed kunnen worden. De auditieve vorm van belasting deed het beter dan de controleconditie, maar niet beter dan visueel belasten en visueel belasten deed het niet beter dan de controleconditie. Dit gold voor beide type intrusies. Het lijkt er dus op dat het niet uitmaakt of je iemand oogbewegingen laat doen of laat tellen. Dit is ook niet afhankelijk van welk type intrusie je wilt behandelen. Gewoon werkgeheugen-belasting is vermoedelijk voldoende.
Een tweede onderzoek, onder patiënten met auditieve hallucinaties (patiënten die stemmen horen), is nog niet geheel afgerond. Patiënten werden gevraagd om een nare herinnering met een stem op te halen. Tijdens het ophalen van die nare auditieve herinnering werden afwisselend oogbewegingen (visuele belasting), een terugteltaak (auditieve belasting) of een controleconditie (staren naar een stip) aangeboden. Direct na de sessie werd gemeten. Voorlopige resultaten van 28 patiënten laten zien dat herinneringen met stemmen ook minder beladen kunnen worden gemaakt. Dit is heel goed nieuws. Het moet echter nog blijken of dit ook minder last van stemmen impliceert; of iemands klachten op dat gebied dus verminderen. De vorm van belasting leek wederom niet erg uit te maken, zelfs niet of er een controleconditie wordt toegepast. Dat is op zich vreemd. De controleconditie die gebruikt werd (staren naar een stip) was misschien al voldoende belastend voor het werkgeheugen bij deze mensen. Of gewoon het ophalen van de herinnering was ak voldoende effectief. De laatste patiënten zullen deze maand worden geïncludeerd en de uiteindelijke resultaten zullen binnen enkele weken bekend zijn.
